از زبون پیشی: (من کشمش هستم. حدود هفت هشت ماهمه. تو پارکینگ اداره به دنیا اومدم. زمستون یه آقای مهربون منو ده روز برد خونشون ولی چون خانمش مغزش رو عمل کرده بود، نتونستن بیشتر نگهم دارن و برم گردوندن تو پارکینگ. بهترین روزای زندگی من اون ده روز بود که تو خونشون با گربشون بازی می کردم. اینجا که هستم مامانم گاهی وقتا میاد ولی دوسم نداره و چند باری منو زده. حتی ازش می ترسم. وقتی همکارا برام غذا یا شیر میذارن، اگه مامانم باشه نمیذاره من غذامو بخورم و اگه کسی کنارم نباشه همشو میخوره. چند باری بعضی آدمای بد که نمی خوان من تو پارکینگ اداره باشم منو با لگد زدن. من خیلی مهربون و نوازشی ام و عاشق صاحبم میشم و به حرفش گوش می کنم.)
از زبون خودم: ( کشمش خانم پارسال تو پارکینگ اداره به دنیا اومد و همونطور که خودش گفت متاسفانه مدت کوتاهی خونه یکی از همکارا بود که ای کاش این اتفاق نمیفتاد و این بچه هوایی نمیشد. الانم می دونم واقعا تو خیابون دوام نمیاره چون مبارزه رو بلد نیست. شاید خیلی چهره زیبایی نداشته باشه ولی خیلی مهربونه. واقعا حرف گوش کنه. شیطون نیست و یجورایی مثل هاپو دنبالت میاد و گوش به فرمانه. ناراحت کننده س که این بچه رو میزنن و اذیتش می کنن. خواهش می کنم اگر شرایطش رو دارید و واقعا عاشق نگهداری از گربه هستید این لطف رو در حق کشمش بکنید و خانوادش بشید.