خانم کدو کمتر از حدود 1.5 سالشونه، از حدود 2-3 هفتگیش که از خیابون نجات داده شده پیش ماست. واکسناشو زده، عقیم شده، اگر براش چیزی پرت کنی با ذوق و شوق برات پس میاره، مستقل هست و تنها خونه میمونه و خرابکاری نمیکنه، پاسبون محل هست و از همه چیز داخل خونه و هر دری که باز بشه ایشون خبر داره، اهل بازی هست، مناعت طبع داره و به گفته علما عمل میکنه و قبل از سیر شدن دست از غذا میکشه و تا گرسنه نباشه لب به غذا نمیزنه و یا درخواست نمیکنه، با کلک سعی در گرفتن پرندگان از پشت پنجره میکنه و با وجود عدم موفقیت همچنان پشتکار داره و دست از تلاش برنمیداره چنانکه حضرت سعدی میفرمایند: به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل، که گر مراد نیابم به قدر سعی بکوشم. اسم خودش رو وقتی صلاح بدونه میشناسه، موقع شستن و گرفتن ناخن به خصوص اگر مختصری توجیه بشه شلوغ نمیکنه ولی بعدش سعی میکنه دوباره خودش رو تمیز کنه چون مسلمن آب تهران در سطح استاندارد ایشون نیست. واگذاری به دلیل مهاجرت و فوری.